ตามหัวข้อกระทู้เลยครับ
คิดว่า ตอนนี้มีทั้งเจ้าของกิจการ หรือ พนักงานออฟฟิตที่แต่งตัวดี ใส่สูท ผูกเน็กไท แต่งหน้าทาปากสวยๆ และพวกที่เคยคิดว่า อยู่ในกลุ่ม คอมฟอร์ทโซน
แต่ ถ้าวันหนึ่ง บริษัทที่เคยอยู่มันจำเป็นต้องปิดตัว อายุเยอะมากๆขึ้นเกิน 50 ปี และ หางานออฟฟิตก็คงยากขึ้น ในยามที่เศรษฐกิจของประเทศกำลังย่ำแย่ เพราะ COVID-19 แท้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ และ สุดท้ายคุณก็ต้องไปขายของริมทางบ้าง หรือ ตลาดนัด บ้าง คือ
ตัวของคุณน จะทำสภาพจิตใจของคุณอย่างไร ( ผมคิอว่านะมันก็คงจะอายๆบ้างอยู่แล้วแระ ) จะสู้อย่างไรกับคนที่พร้อมมากลั่นแกล้งอยู่รอบตัว โดยอ้ายพวกปากหอย ปากปู หรือพวก เจ้าถิ่นที่ขายอยู่ก่อน หรือว่ายิ่งถ้าเจอคนรู้จัก คุณจะทำใจอย่างไรกัน ครับ
ปล. ถ้าท่านที่มีประสบการณ์มาตอบ หรือ คนที่เคยล้มตอนปี ต้มยำกุ้ง ปี 2540 ก็จะดีมากเลยครับ แนวทางที่จะทำใจ คนที่หมดหวังได้สู้ๆต่อไป ให้ไม่อาย นะครับ ขอบคุณมากๆๆ ครับ
เจ้าของกิจการหรือพวกพนักงานออฟฟิตที่เคยอยู่อย่างมีหน้ามีตาถ้าวันหนึ่งบ.ล้มลงคุณต้องมาขายของริมทางหรือตลาดนัดจะทำใจยังไง
คิดว่า ตอนนี้มีทั้งเจ้าของกิจการ หรือ พนักงานออฟฟิตที่แต่งตัวดี ใส่สูท ผูกเน็กไท แต่งหน้าทาปากสวยๆ และพวกที่เคยคิดว่า อยู่ในกลุ่ม คอมฟอร์ทโซน
แต่ ถ้าวันหนึ่ง บริษัทที่เคยอยู่มันจำเป็นต้องปิดตัว อายุเยอะมากๆขึ้นเกิน 50 ปี และ หางานออฟฟิตก็คงยากขึ้น ในยามที่เศรษฐกิจของประเทศกำลังย่ำแย่ เพราะ COVID-19 แท้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ และ สุดท้ายคุณก็ต้องไปขายของริมทางบ้าง หรือ ตลาดนัด บ้าง คือ
ตัวของคุณน จะทำสภาพจิตใจของคุณอย่างไร ( ผมคิอว่านะมันก็คงจะอายๆบ้างอยู่แล้วแระ ) จะสู้อย่างไรกับคนที่พร้อมมากลั่นแกล้งอยู่รอบตัว โดยอ้ายพวกปากหอย ปากปู หรือพวก เจ้าถิ่นที่ขายอยู่ก่อน หรือว่ายิ่งถ้าเจอคนรู้จัก คุณจะทำใจอย่างไรกัน ครับ
ปล. ถ้าท่านที่มีประสบการณ์มาตอบ หรือ คนที่เคยล้มตอนปี ต้มยำกุ้ง ปี 2540 ก็จะดีมากเลยครับ แนวทางที่จะทำใจ คนที่หมดหวังได้สู้ๆต่อไป ให้ไม่อาย นะครับ ขอบคุณมากๆๆ ครับ